Nie, nie oszalałem. Jeszcze nie. Ale cytując klasyka: "Nie powiem nic inspirującego: mam zamiar pieprzyć od rzeczy".
Zarwałem noc na bezskutecznym czyszczeniu "Tyle słońca w całym mieście". Nic sensownego z tego nie wyszło. "Ale -myślę- skoro się nie wyspałeś, zrób coś szalonego! Udowodnij innym, że jesteś do dupy, masz zmasakrowane płyty, a twój sprzęt ssie po całości!"
Zjawisko, to zjawisko - jak pomyślał, tak zrobił. Wziął najbliżej leżące płyty i zdołował się okrutnie, ale wyjdzie mu to na dobre.
Oto zestaw utworów z różnych płyt. Wszystkie zgrane z tym samym poziomem, bez jakiejkolwiek ingerencji. Słychać że każdy winyl gra po swojemu, jeden sięga co najwyżej -6dB, drugi jeszcze mniej, a inny dochodzi prawie do 0dB. Są te w dobrym stanie, są marne i te doszczętnie zmasakrowane, które jakimś cudem nie trafiły do kosza.
Jeśli ktokolwiek rzuci tekstem, że gramofony piezo nie niszczą płyt, to... i tak nie ma racji. Czyli przegląd różnych zniszczeń spowodowanych piezo-tokarkami. Są i 4 lepiej grające płyty, do porównania.
lp ~ wykonawca ~ tytuł utworu ~ numer katalogowy płyty ~ stan ~ uwagi
1. Maanam ~ Żądza pieniądza ~ Wifon LP028 ~ stan: bdb= ~ utwór ostatni na stronie A
2. Azyl P ~ Mała Maggie ~ Muza SX 2217 ~ stan: "miała iść do kosza" ~ TOP'84 przedostatni utwór na stronie A
3. Jacek Lech ~ Raz po raz ~ Pronit SX 1552 ~ stan: dst ~ pierwszy utwór
4. Anna Jantar ~ Biały wiersz od ciebie ~ Muza SX 1360 ~ stan: marny! ~ ostatni utwór
5. Urszula ~ Malinowy król ~ Muza SX 2217 ~ stan: "miała iść do kosza" ~ TOP'84 pierwszy utwór na stronie B
6. Zdzisława Sośnicka ~ Tak będzie jak chcesz ~ Muza XL 0802 ~ stan: "miała iść do kosza" ~ MONO, połowa strony A
7. Krzysztof Antkowiak ~ Pada śnieg ~ Muza SX 2727 ~ stan: różny, chwilami niezły ~ ostatni utwór na stronie A
8. Andrzej Rosiewicz ~ Pytasz mnie ~ Arston ALP-011 ~ stan: "miała iść do kosza" ~ ostatni utwór na stronie A
9. Lady Pank ~ Nie omijaj mnie ~ ZPR Records Z-LP 010 ~ stan: db- ~ ostatni utwór na stronie A
10. Halina Frąckowiak ~ Papierowy księżyc ~Muza SX 2451 ~ stan: db- ~ ostatni utwór na stronie A
Założenie jest takie, żeby najpierw posłuchać zawartość linku z komentarza /już wiem, że nic z tego wyjdzie/, nie w całości, nie! Wyrywkowo, po kilka-kilkanaście sekund, a później czytać dalej.
Zgrywki są w /fuj, fuj, fuj/ empeczy 160-320kbps. Bo nie chodzi o to, żeby się tymi zgrywkami podniecać. Przede wszystkim mają się ściągać kilka minut, a nie całą godzinę. A to co ma być dobrze słyszalne i tak dobrze słychać.
=====================================================
1. Wzorzec może to nie jest, bo płyta po przejściach. Poprzedni utwór - "Miłość jest cudowna" cudownie trzeszczy, ale poza tym jednym utworem jest nieźle. No kurcze, niby nie charczy tak "prosto z mostu", daleko jej od tego, ale słychać że dźwięk nie taki jak ma być. Winę zwalam na wkładkę.
2. Ogólnie, to płyta jest zjechana z góry na dół. Jedyne co zdecydowało o tym, że nie trafiła do śmieci to sentyment. Ot, sympatyczna składanka TOP'84. Nie mam serca wyrzucać. "Szumi, szura i szeleści..." cytując za Olgą Jackowską.
3. Właściwie jest tu tylko dlatego, że ogólnie cicho nagrana. Nic sensacyjnego, jakoś tak bez życia ta płyta gra. Coś dla naiwniaków wierzących, że ładnie wyglądająca płyta ładnie zagra. Ładnie wygląda, ale nic poza tym, trzeszczy jak cholera!
4. Serce mi krwawi. Druga płyta Anki, kurde no, zarżnięta totalnie. Zaczyna się gdzieś w połowie stron a dalej już wiadomo... Nic, tylko siąść i płakać. Na początku, gdy gra sam saksofon, jest nieźle, ale jak wchodzi wokal to zaczyna się masakra...
5. Składanka TOP'84. Ta sama co w nr 2. Pierwszy utwór na stronie B. Mam mówić jak gra ostatni?
6. Pierwsza płyta Sośnickiej. Wersja mono. Skatowana gramofonem walizkowym. Utwór z połowy strony. Jak zaczyna charczeć w pierwszym utworze, to w ostatnim są już same zniekształcenia zamiast wokalu.
7. Ile kosztowała mnie ta płyta? 1,66 zł. Dobra cena! Ale to taki egzemplarz-kundelek jest, strona B marnie wytłoczona, szeleści okrutnie. Ostatni utwór, strona A. Tak, wkładka gówniana, brzmi to tak, jakby wysokie tony się pluły. Ślina tryska na kilka metrów, sorry za to porównanie. Pamiętacie moją zgrywkę maxi singla Papa Dance? Podobny efekt. Ale wydaje mi się, czy gra nieco lepiej niż Maanam?
8. Rosiewicz Andrzej. Cudna płyta. Z sercem i z jajem. W Arstonie kogoś nieźle poniosło, utwór kończy się dosłownie kilka milimetrów przed rowkiem kończącym stronę. Okrutnie chrypi. Dlaczego płyta nie trafiła do kosza? Darowanemu koniowi się w pysk nie zagląda, to raz, a dwa, nie udało mi się dotychczas znaleźć nowego egzemplarza...
9. Lejdipank. Najmłodsza płyta w zestawieniu. Rok '90-'91. Nie piezo, tylko Mf-100, za to ustawiony "na czuja". Okrutnie trzeszczy, ale gra podobnie jak Maanam i Antkowiak, czyli niby nie charczy, ale gra jakoś tak sobie...
10. Na początku stron gra nieźle. Trzeszczy, ale nie chodzi mi o to. Jest w tym egzemplarzu coś drażniącego... Co przeżyła ta płyta nie wiem dokładnie, ale chyba miała niezbyt kolorową przeszłość.
Strona A:
Strona A:
Po kilkunastu sekundach, zgłaszam gotowość do pracy!
Wygląd cyfr:
Tabliczka informacyjna, przełącznik "сеть":
Obowiązkowe wyposażenie 95% gospodarstw domowych i 99% plecaków szkolnych w latach 90. "Aż"4 gry: tetris, rozwalanie muru, kosmiczna strzelanina i wąż, razem 99 gier.
Haha, szukałem kasety, znalazłem książeczkę zdrowia, no ale proszę bardzo, jest!
... książeczkę zdrowia dziecka. Własną, rzecz jasna. Wydaną na cudnym, wysokiej jakości offsetowym papierze. Jednym słowem:
Kasetowa edycja płyty Muza SXL 0767 [1971], z nieco inną kolejnością utworów. Wydana gdzieś w okolicach roku 1975, tak mniej więcej, jeśli Wikipedia /klik!/ nie kłamie. ;)
Czyli podobnie jak na schemacie "gs 424.jpg".
Ściągawka:
Nieco rozebrany, bez talerza, za to z magicznym deklem:
Bez magicznego dekla, widok na fragment mechanizmu automatycznego powrotu ramienia:
W trakcie czyszczenia z resztek starego smarowidła, widok od spodu:
Po smarowaniu:
Efekty: oś obraca się z cudowną lekkością, bez oporów. Hmm, szuranie jakby ucichło, rano posłucham dokładnie. Ale, o ironio, zwiększyły się problemy z nierównomiernością obrotową. Problem niby normalny, bo napęd zrealizowany nieco topornie. Ale da się to zminimalizować.
Ostatni dzień w Barcelonie,
